Canakkale

Canakkale, daar liggen mijn  roots...mijn ouders komen er beide vandaan, zijn er opgegroeid en zelf heb ik hele fijne herinneringen aan de zomers die we er vierden. Aangekomen bij Gallipoli (Gelibolu) zij we op de boot overgestoken, helaas geen dolfijnen gezien..maar die zitten er wel. Aan de overkant (de aziatische zijde) zouden we mijn tante, oom, mijn nicht en haar man en zoon ontmoeten. Daar logeerden we ook. We hebben de auto aan de kant gezet waar het houten paard van Troje stond, deze is nagemaakt en in de film Troy (ja, die met Brad Pitt) gebruikt.

Na een warm onthaal en heerlijk avondmaal hebben we een relaxte avond gehad. Wel had ik Roderick ingelicht over de echtgenoot van mijn nichtje. Hij is een gepensioneerde militair en erg aanwezig en nogal provocerend. Geen enkel probleem voor Ro natuurlijk...hij werd al gauw uitgedaagd om allerlei gekke "male competitive drive" acties te ondergaan die mijn askim met vlag en wimpel won (en ook zijn respect) Ro werd tot Hercules omgedoopt en ik moest vooral zuinig op hem zijn... Het was echt hilarisch om te zien, eerst wie het eerst zijn bord kon leegeten, dan armpje drukken, dan schaken, dan playstation spelen, drinken...het hield niet op!

De volgende dag zijn we na het ontbijt met hun zoontje Enes naar Gallipoli (Gelibolu) gegaan en hebben daar het schiereiland verkend, daar waar Winston Churchill de turkse weerstand had onderschat en daarmee zijn ministerschap van de marine heeft verkwanseld (http://nl.wikipedia.org/wiki/Slag_om_Gallipoli). Dat was indrukwekkend...

De volgende ochtend zijn we na een superstevig ontbijt van mijn tante met haar richting het dorp van mijn moeder en oma vertrokken. Daar hebben we het graf van mijn opa en oom bezocht en daarna doorgereden naar Troje (5 minuten van het dorp). Daar hebben we het originele paard gezien en in Troje rondgelopen. Apart om te zien dat daar een paar eeuwen voor Christus mensen hebben geleefd. Na een korte stop in Ezine hebben we mijn tante afgezet en de weduwe van mijn oom even gezien.

Vervolgens zijn we naar Assos (Behramkale) http://nl.wikipedia.org/wiki/Assos geweest. Het was wl een beetje eng om zo hoog in de bergen te rijden zonder vangrails op smalle wegen, maar het uitzicht die je vanaf de tempel van Athene hebt over de kust is alle moeite waard, wat was dat mooi! Daar hebben we dan ook een tijdje gezeten en onze ogen uitgekeken.

Daarna zijn we naar Altinoluk vertrokken, we wilden voor het donker werd daar zijn. Net na zonsondergang kwamen we er aan en hebben gelijk een hotelletje gevonden en zitten daar nu nog. Wat is het hier heerlijk!!!

Veel liefs, straks meer foto's van Canakkale, Troje en Assos.